داغت جگر سوزد قلب پدر سوزد              بابا علی اکبر

جانم به قربانت سوزم ز هجرانت                چون عود بر مجمر

**************

ای حاصل عمرم رفتی چو گل بر باد            در خاک و خون خفتی ای شاخه ی شمشاد

داغ جگر سوزت کی می رود از یاد              دست چه بی رحمی ضربت زدت بر سر

**************

رعنا جوان من شیرین زبان من                   فرزند دلبندم روح و روان من

آتش زده بابا داغت به جان من                   حیف از گل رویت کز خون سر شد تر

**************

در لحظه ی رفتن کام تو عطشان بود           بر سر ترا سودای وصل جانان بود

پیکار و ایثارت در حفظ قرآن بود                   رفتی روی خونین در محضر داور

**************

تیغ جفا کرده شق القمر رویت                             دست قضا کرده آغشته خون مویت

تیر ستم خورده بر قلب و پهلویت                خون سرت جاریست بر چهره ی انور

**************

گیرم سرت از خاک ای مونس جانم            شویم ز خون رویت با اشک چشمانم

لعل لبت بوسم لعل بدخشانم                             این نعش خونین را گیرم چو جان در بر

**************

در یاری اسلام جان را فدا کردی                 گلشن ز خون سر کرببلا کردی

اهل حرم را در غم مبتلا کردی                   بعد از تو سیرم من از زندگی دیگر

**************

آن دم که شد قلبت از تشنگی بی تاب       برگشتی از میدان، ای نور چشم باب

لب تشنه از بابا خواهش نمودی آب            لعل لب خشکت زد بر دلم آذر

**************

رودم علی رحمی بر حال بابا کن                چشمان پر خون را بر روی من وا کن

حرفی بزن بابا قلبم تسلا کن                    ای خلقا و خلقا زیبا چو پیغمبر

**************

صورت گذارم بر این صورت خونین                سازم محاسن با خون سرت رنگین

اما نمی یابد هرگز دلم تسکین                  بر سینه ام بگذار این غرقه در خون سر

**************

یکدم سر خونین از خاک ره بردار                این کاکل مشکین بر سینه ام بگذار

کز غم معلمی گریه کند بسیار                  هم بر حسین گرید هم بر علی اکبر

شاعر: حاج حبیب الله معلمی