اذن جهادم کن عطا عموی من مولای من

اذن جهادم کن عطا عموی من مولای من

ای مظهر نور خدا عموی من مولای من

شور آفرین کربلا عموی من مولای من

======================

ای مقتدای راستین من قاسم دلخسته ام

گر نوجوانی نورسم بار شهادت بسته ام

در عشق تو فانی شدم از قید دنیا رسته ام

ای افتخار اولیا عموی من مولای من

======================

دارم تمنائی عمو ای هادی جن و بشر

بر چاکر درگاه خود با لطف و احسان کن نظر

افتاده ام دستم بگیر ای هر یتیمی را پدر

از کاروان ماندم به جا عموی من مولای من

======================

یاران و فرزندان تو در راه حق جان باختند

یک یک براق عشق را تا قرب عزت تاختند

در آزمون عاشقی خود را موفق ساختند

بنما مرا حاجت روا عموی من مولای من

======================

عمو مگر من لایق درگاه جانان نیستم

یا بنده ی شایسته ای از بهر قربان نیستم

یا آشنا با خط خونبار شهیدان نیستم

خود حاضرم بهر فدا عموی من مولای من

======================

رخصت بده تا در رهت ایثار و جانبازی کنم

سر افکنم بر مقدمت کسب سرافرازی کنم

تا در رکابت سیدی احراز سربازی کنم

در سرزمین نینوا عموی من مولای من

======================

گر نوجوانی نورسم رزمنده ای جنگ آورم

امر امام خویش را با هدیه ی جان می خرم

پرورده ی دست شما خون حسن در جوهرم

خوفی ندارم جز خدا عموی من مولای من

======================

مولا بفرما رأفتی بر سینه ی سوزان من

جنگی سلاحم کن به تن قربان جانت جان من

با لطف بی پایان نظر کن دیده ی گریان من

زخم دلم بخشا شفا عموی من مولای من

======================

نالید قاسم از جگر خون بر دل افلاک کرد

با گریه و اصرار خود قلب حسین غمناک کرد

سالار دین با مرحمت اشکش ز چشمان پاک کرد

می گفت قاسم با نوا عموی من مولای من

======================

شد جانب میدان روان با رخصت سالار دین

حمله به دشمن برد آن شیر حماسه آفرین

بسیاری از اعدای دین افکند بر روی زمین

چشمش به سوی خیمه ها عموی من مولای من

======================

جنگی نمایان کرد تا گردید از زین سرنگون

صحرای گرم کربلا از خون پاکش لاله گون

آن شاخ شمشاد حرم افتاد در گرداب خون

می گفت و می زد دست و پا عموی من مولای من

======================

چون دید مولا قاسم غلطیده در خون پیکرش

آمد کنار نعش او بنهاد بر زانو سرش

معلمی بر سر زند چون آید اندر خاطرش

آندم که قاسم زد صدا عموی من مولای من

شاعر: حاج حبیب الله معلمی