خواهم امشب خون ز چشم تر بگريم              با حسين فرزند پيغمبر بگريم

چون غریبان بی کس و یاور بگریم

با زمين کربلا با سنگ وصحرا                        با شکسته خاطری از دار دنیا

هي بريزم خاک غم بر سر بگريم

با همه عشاق وياران حسيني                         در کنار لاله زاران حسینی

با فداکاران آن سرور بگريم

با  زهیر و با حبيب بن مظاهر                        با خروش سینه سرخان مهاجر

با نواي عون وبا جعفر بگريم

با عزيزان حسين وتشنه کامان                        با نوای ناله ی اطفال عطشان

نيمه شب با ساقي کوثر بگريم

با همه ذرات وموجودات عالم                         با زمین با آسمان با عرش اعظم

با همه سکان بحر وبر بگريم

با فرات وآب وکوه وچشمه ساران                    با شب و با ماه و ابر و باد و باران

با بيابانهاي پهناور بگريم

با مناجات شب فرزند زهرا                            کز طنینش خیزد آه از سنگ خارا

تا سحر با قاسم واکبر بگريم

در کنار خيمه گاه آل عصمت                         تا سحرگاهان بریزم اشک حسرت

با کواکب با مه و اختر بگریم

با چراغ خيمه ي خاموش مولا                        با همه لب تشنگان آل طه

تشنه چون عباس نام آور بگريم

گر چه نايد ناله ي زينب بگوشم                      لیک یاد غربتش برده است هوشم

بر دل پر خون آن خواهر بگریم

با نوای تشنه ی بی شیر عطشان                     با سرود مادر خشکیده پستان

با دم نای علی اصغر بگریم

با فغان مخفی ناموس کبری                           با دل سوزان فرزندان زهرا

با صدای سینه ی مادر بگریم

شام عاشوراست با شب زنده داران                             در کنار عاشقان و جان نثاران

با امام خفته در بستر بگریم

خواهم امشب یاد آرم کربلا را                        سر دهم از سینه آهنگ عزا را

بر شهید نیزه و خنجر بگریم

با صدای سینه و با صوت زنجیر                      با معلم در لباس زارع پیر

چون قلم بر صفحه ی دفتر بگریم

شاعر: حاج حبیب الله معلمی