مهربان عباس علمدارم باوفا سرباز فداکارم

مهربان عباس علمدارم

باوفا سرباز فداکارم

خیز ای آب آور طفلانم

یاور و سالار سپهدارم

=========================

ای ز صولت شیر خدا حیدر

نیست در دوران چو تو آب آور

لرزد از خوفت سپه کافر

خیز و یاری کن به دیگر بارم

=============

ای مبارز الگوی دلیرانی

تو دلیر سنگر ایمانی

افسر اردوی شهیدانی

چون تو سرداری ز کجا آرم

=============

یاری قرآن خدا کردی

جان فدا در دشت بلا کردی

قصد دیدار شهدا کردی

پرچمت را دست که بسپارم

=============

یکه تاز عرصه ی میدانم

پاسدار هیمه ی طفلانم

قوت قلب همه یارانم

داغ مرگت کرده عزادارم

=============

مونسم در شام و سحر بودی

همرهم هنگام سفر بودی

یاورم در وقت خطر بودی

بی تو باشد درد و الم یارم

=============

بی برادر کرده مرا رفتی

از برم ای گنج سخا رفتی

شد حسین تنها تو چرا رفتی

قهرمان صحنه ی پیکارم

=============

کرده این گونه که جفا بر من

دست هایت کرده جدا از تن

خیمه گاه از سوی تو بود روشن

داغت آتش زد دل خونبارم

=============

دست هایت را ز کجا جویم

خاک و خون از ماه رخت شویم

گیرمت در بر چو گلت بویم

نی دیگر نیرو به کمر دارم

=============

تیر کین بنشسته به چشمانت

سینه ام سوزد لب عطشانت

قامتم خم گشته ز هجرانت

جان فدایت ای گل بی خارم

=============

ای همه جان ها به فدای تو

شد معلم نوحه سرای تو

زد به سر در سوگ و عزای تو

گفته امید از کرمت دارم

شاعر:حاج حبیب الله معلمی